وقتی از افسردگی صحبت میکنیم، معمولاً تصویر فردی غمگین، ساکت و بیانگیزه در ذهنمان میآید.
اما واقعیت این است که افسردگی همیشه با چهرهی غم همراه نیست. بسیاری از افراد پرانرژی، شوخطبع و اجتماعی نیز ممکن است دچار افسردگی پنهان باشند.
این افراد یاد گرفتهاند احساسات واقعیشان را پنهان کنند تا قویتر بهنظر برسند.
چرا افسردگی در افراد اجتماعی دیده نمیشود؟
در جامعه امروز، خوشاخلاق بودن و مثبت ماندن به یک ارزش تبدیل شده است.
به همین دلیل افرادی که همیشه لبخند میزنند یا حال دیگران را خوب میکنند، کمتر کسی تصور میکند درگیر غم درونیاند.
اما در پس این رفتارها، ذهنی خسته و روحی زخمی پنهان است.
افسردگی پنهان در افراد پرانرژی معمولاً ناشی از ترس از قضاوت، احساس بیارزشی و تمایل به کامل بودن است.
نشانههای پنهان افسردگی در افراد پرانرژی
۱. خستگی عمیق با وجود ظاهر پرانرژی
افراد مبتلا ممکن است فعالیت زیادی داشته باشند اما در درون احساس فرسودگی کنند.
انرژی ظاهری، نقابی برای پوشاندن خستگی روانی است.
۲. شوخی و خندهی افراطی
خندههای زیاد همیشه از شادی نمیآیند؛ گاهی تلاشیاند برای فرار از سکوت درونی.
۳. تمایل شدید به مفید بودن
احساس ارزشمند بودن فقط وقتی معنا دارد که در حال کمک یا کار کردن برای دیگران باشند.
اما وقتی تنها میشوند، دچار احساس پوچی میگردند.
۴. کاملگرایی و انتقاد از خود
کمالگرایی میتواند یکی از نشانههای مهم افسردگی پنهان در افراد پرانرژی باشد.
آنها از بیرون موفقاند، اما درون خود را کافی نمیدانند.
۵. ناتوانی در ابراز احساسات
بیان نکردن احساسات و تظاهر به “خوب بودن” باعث میشود دردشان عمیقتر شود.
پیامدهای افسردگی پنهان در افراد پرانرژی
نادیده گرفتن این نوع افسردگی ممکن است منجر به اضطراب، بیخوابی، فرسودگی عاطفی و حتی اختلالات جسمی شود.
چون این افراد دیرتر درخواست کمک میکنند، معمولاً زمانی به تراپی مراجعه میکنند که انرژی روانیشان کاملاً تحلیل رفته است.
راههای کمک به فرد مبتلا به افسردگی پنهان
با دلسوزی گوش دهید، نه با قضاوت.
به رفتارهای غیرعادی توجه کنید. مثلاً وقتی فرد پرحرف، ناگهان کمحرف میشود.
تشویق به مراجعه به روانشناس. درمان حرفهای میتواند از تشدید افسردگی جلوگیری کند.
یادآوری کنید که قوی بودن بهمعنای پنهان کردن درد نیست.
جمعبندی
افسردگی پنهان در افراد پرانرژی یکی از پیچیدهترین شکلهای افسردگی است، چون پشت لبخندها و شوخیها پنهان میشود.
اگر اطرافتان کسی هست که “همیشه حالش خوب است”، شاید لازم باشد کمی با دقتتر به او نگاه کنید.
مهربانی، درک و گفتوگوی صادقانه میتواند نخستین قدم در مسیر بهبودی باشد.